Stedelijk Museum Schiedam  collage over seksueel geweld

Stedelijk Museum Schiedam  collage over seksueel geweld


Het Stedelijk Museum Schiedam heeft recent werk  - Crowd IV - aangekocht van Susanna Inglada. Zie foto boven. De grijpende handen, armen en benen op de getekende collage verwijzen naar seksueel geweld en ongelijke machtsverhoudingen tussen mannen en vrouwen. Crowd IV kreeg de eerste vorm in Rome. Daar liet de kunstenares zich inspireren door werken van de 17de-eeuwer Bernini. Deze beeldhouwer hieuw onder meer de Griekse godin Proserpina uit marmer, net op het moment dat Pluto haar ontvoert naar de onderwereld. Ze probeert zich vergeefs los te maken.

De kunstwerken van Inglada raken de actualiteit in deze roerige tijden

Catrien Schreuder, Hoofd Tentoonstellingen en Collecties; "deze monumentale tekeningcollage van Susanna Inglada vormt een mooie aanvulling op de installatie - Y Ahora Qué? - die we eerder van haar hebben aangekocht. Inglada's krachtige en intense werk heeft een actuele boodschap, die in deze roerige tijden extra aangrijpt. Veel mensen herkennen dat."

Susanna Inglada woont en werkt in Nederland. Haar wortels liggen in het Catalaanse Banyeres del Penedès van de Spaanse Terragona. Met Crowd IV verwijst ze naar een opzienbarend proces in haar geboorteland over een groepsverkrachting, waarbij de daders in eerste instantie werden vrijgesproken. Geweld en macht zijn thema's die haar intrigeren, en dat laat ze duidelijk terugzien in haar bijzondere werken.

Inglada haalt inspiratie uit denkbeelden nobelprijswinnaar Elias Canetti

Inglada haalt inspiratie uit denkbeelden nobelprijswinnaar Elias Canetti

Susanna Inglada haalt onder andere inspiratie uit denkbeelden van de Duitstalige schrijver Elias Canetti. In zijn boek 'Massa en macht' uit 1960 beschrijft hij

hoe de mens zich opgelucht voelt in een dichte menigte, lichaam tegen lichaam gedrukt. Op dat moment kan de mens de angstvallig bewaarde afstand laten varen en zich gelijk voelen aan anderen, stelt hij. De massa wordt een reusachtig lichaam, dat voortdurend wil groeien, zich bedreigd voelt en alles daarbuiten als vijand ziet. Dat maakt de massa volgens hem gevaarlijker dan het individu. Het is illustratief dat een publicatie als deze, zo'n 60 jaar na dato nog steeds heel actueel blijkt te zijn. Elias Canetti won de Nobelprijs voor Literatuur in 1981.

Het driedimensionale werk van Inglada laat haar passie voor het theatrale element zien

Inglada studeerde beeldende kunst in Spanje, evenals Nederland en België. Aanvankelijk koos ze voor een toneelopleiding in Barcelona. Die eerste liefde zie je in haar werk dat vaak driedimensionaal is. Dat geldt ook voor haar installatie 'Y Ahora Qué?' dat in het Spaans

'En nu wat?' betekent. Dit werk werd aangekocht voor de NOG Collectie. Deze bedrijfscollectie werd door het Stedelijk Museum Schiedam beheerd tot de schenking in oktober 2020. In het werk 'Y Ahora Qué?' plaatst Inglada uitgesneden figuren in de ruimte als acteurs op een denkbeeldig podium. Ook deze voorstelling van een worsteling oogt beklemmend.

Inglada ontvangt De Scheffer prijs voor haar werk en imponeert met wandschildering

Inglada won tevens de aanmoedigingsprijs van de Vereniging Dordrechts Museum voor jonge beeldend kunstenaars: 'de Scheffer'. De prijs bestond uit een aankoop en expositie, waar ze werk liet zien over de rol van de vrouw in de schilderkunst. Dat deed ze met een wandschildering van 'Susanna en de ouderlingen', een Bijbels verhaal over twee rechters die haar proberen te verleiden. Als Susanna weigert proberen ze haar te veroordelen wegens overspel. Vlak vóór haar terdoodveroordeling komt de waarheid uit als Daniël haar onschuld bewijst.

In de beeldende kunst is het verhaal vanwege het beeld van de naakte vrouw en de morele boodschap een geliefd onderwerp. Opmerkelijk is dat Susanna lang niet altijd als kuis slachtoffer wordt geschilderd, maar ook als verleidster. Susanna Inglada zet de blik van die mannelijke schilders recht. In haar versie kijkt haar Bijbelse naamgenoot geschokt en afwerend. Ze zet dit op een theatrale wijze neer met een spotlight en handen die een theaterdoek open houden. Op deze wijze wordt een onrechtmatige daad aan het licht gebracht. Inglada werkt vooral met eenvoudige materialen, zoals papier, houtskool, inkt, waterverf en een palet van weinig kleur, maar is heel expressief...

Anne de Haij directeur van het Stedelijk Museum Schiedam

Anne de Haij directeur van het Stedelijk Museum Schiedam


Anne de Haij is sinds 1 februari 2021 directeur van het Stedelijk Museum Schiedam. Ze werkte bij het Kunstmuseum Den Haag als strategisch adviseur van de directie. In die rol stuurde ze sterk op thema’s als inclusie en diversiteit. Ze studeerde kunstgeschiedenis en kunst- en cultuurwetenschappen. Als universitair docent kunstfilosofie en cultuurgeschiedenis was ze al  eerder verbonden aan de Erasmus Universiteit en Hogeschool voor de Kunsten Utrecht. Ook werkte zij bij Korzo Producties en CaDance Festival, TU Delft, Stimuleringsfonds Creatieve Industrie en de Rotterdamse Raad voor Kunst en Cultuur.

De Haij brengt een nieuw elan in de huidige koers van het museum in Schiedam

Als project- en programmaleider was Anne de Haij verantwoordelijk voor het Mondriaanjaar en het project Glans en geluk - Kunst uit de Wereld van de Islam. De Haij gaat de huidige koers van het Stedelijk Museum Schiedam voortzetten, zegt ze. "Ik vind de moderne, slimme en nuchtere aanpak van het museum geweldig en heb zin daar de komende jaren opnieuw stappen in te zetten". Pascal Visee, voorzitter van de Raad van Toezicht, is blij met de benoeming: "We vinden in Anne een directeur die het Stedelijk Museum Schiedam zowel maatschappelijk als artistiek inhoudelijk verder kan ontwikkelen."

De kersverse directeur helpt gewoon mee in het plein vegen en bijschriften plakken

Anne de Haij heeft ruim 6 jaar bij het Kunstmuseum gewerkt. Ze vertelt dat ze er naar uitkijkt om in een kleinere organisatie te gaan werken. "Het Stedelijk Museum Schiedam is een plek waar de directeur niet alleen bestuurt, maar ook het plein veegt voor een evenement of de laatste bijschriften plakt voor een opening". Ze gaat graag in gesprek met Schiedammers. "Van, voor en door de stad ben je niet op papier, daarvoor ga je de wijk in, praat je met bewoners en werk je samen met ondernemers". In Den Haag leverde ze een grote bijdrage aan het maatschappelijk beleid, met als bekendste pijler het programma 'Stad naar het Museum'. De Haij: "Dat lijkt op 'Mijn Schiedam', waarbij het museum samenwerkt met bewoners. Uitgangspunt is dat iedereen zich thuis voelt in het museum."

Meer inclusiviteit en diversiteit leidt tot nieuwe perspectieven in de programmering

Sinds 2017 spant ze zich in voor een inclusiever en diverser Kunstmuseum. Dat beleid werd bekroond met een belangrijke landelijke diversiteitsprijs uit het bedrijfsleven. Op allerlei plekken zette ze het onderwerp op de agenda en vroeg ze collega’s wat zij zouden kunnen doen. Het resultaat zie je door de hele organisatie: bij het personeel, tentoonstellingen, educatie en stadsprogramma’s. "Ik ben hier vooral een aanjager", zegt ze. "Uiteindelijk doe je het samen met collega's. Maar door de juiste vragen te stellen, hebben we andere medewerkers aangenomen, werken we met nieuwe fotografen en filmmakers en vertellen conservatoren nieuwe verhalen, zoals recent een presentatie over het zwarte model in Breitners schilderijen, of een tentoonstelling over vrouwelijke mode-ontwerpers."

De Haij geeft aan te broeden op nieuwe ideeën voor historische tentoonstellingen, alsmede moderne en hedendaagse kunsttentoonstellingen. Dat laatste sluit aan bij de programmalijn nieuwe kunst, waarvoor het Stedelijk Museum Schiedam vanaf 2021 rijkssubsidie krijgt. Het gaat om een nieuwe generatie kunstenaars die opereert op het snijvlak van fotografie, design, illustratie en nieuwe media. Deze kunstenaars kaarten thema’s aan als intersectionaliteit, modern feminisme en sociale ongelijkheid.


Het Stedelijk Museum Schiedam ziet haar collectie aanzienlijk toenemen

Behalve de eerder genoemde werken van Susanna Inglada wist het Stedelijk Museum Schiedam in het afgelopen jaar twintig werken aan te kopen, deels ook voor de NOG Collectie. Later werd bekend dat het museum deze bedrijfscollectie van bijna zeshonderd werken geschonken kreeg. Aankopen waren er onder andere van Jenny Boot (Black girl with pearl), Navid Nuur (gemaakt met rookbommen), Theo Gootjes (beelden), olieverfschilderijen Esiri Erheriene-Essi, tekeningen van Nour-Eddine Jarram en Hamid El Kanbouchi en foto’s van Perrine Philomeen, Meryem Slimani en Margi Geerlinks. Die laatste fotoserie - Achter de stilte van corona - kwam tot stand op verzoek van het museum.

De werken gaan veelal over grote thema’s, zoals de vluchtelingenproblematiek (Jarram) en vooroordelen (Slimani/Philomeen, Boot, Essi en Kanbouchi). En dan zijn er onderwerpen als natuur en kwetsbaarheid (Nuur, Gootjes en Geerlinks). "Je ziet dat kunstenaars niet in een ivoren toren leven, zeker niet in een ingrijpend jaar", zegt Catrien Schreuder, Hoofd Tentoonstellingen en collecties. "Als een spons zuigen kunstenaars de wereld om zich heen in zich op, en vertalen dat in hun kunst."


Note: Het Stedelijk Museum Schiedam is vanwege groot onderhoud tijdelijk gesloten.