Musea- en terrasbeleving 180 graden anders, voor zowel volwassenen als kinderen
Dat musea en horeca al weer een tijdje open zijn wisten we al. Maar dat het bezoeken van musea en horeca in het Museumkwartier in Amsterdam-Zuid zó anders zou zijn, is een totaal nieuwe belevenis. Gezinnen, stellen en alleenstaanden delen hun verhaal over de ervaringen na de Corona lockdown.
Mieke Tacken (48), een buurtbewoner, was een van de eersten die in haar eentje het Stedelijk Museum betrad en The Future Is Now expositie bezocht: "Ik miste de musea enorm al die maanden. Eenmaal binnen voelde het magisch, alsof de rode loper werd uitgelegd. Ik werd gezien, begroet, het personeel was hoffelijk en blij om weer mensen te mogen ontvangen. Qua routing was alles duidelijk aangegeven met pijlen. De rust binnen was bijna surrealistisch, een hele nieuwe ervaring voor me. Ik kreeg de smaak te pakken en bezocht ook het Van Gogh museum. In de ene zaal stond ik met twee, in de andere met zeven en in de grotere zalen met maximum vijftien man. En soms was ik plots alleen in zo’n grote ruimte. Toen ik in een lege zaal voor de Aardappeleters stond, merkte ik dat de kunst veel meer op me af kwam, waardoor ik het intenser en geconcentreerder beleefde. Ik leerde meer over Van Gogh dan ooit."
Ook Declan Stone (49), buurtbewoner en vader van Robin, 2,5 jaar en Holly, 5 jaar, ervaart zijn museumbezoeken en het plein eromheen met zijn gezin als een luxe. Declan: "Op vrijdagochtend ging ik met mijn dochter naar het Van Gogh museum. Er was geen rij en iedereen was super vriendelijk. Het voelde alsof het museum alleen voor ons open ging en we een privérondleiding kregen. Mijn dochter kon er bijna sprintjes trekken; er was haast niemand, we hadden de zalen helemaal voor onszelf. Wat een verademing, dit voelde pas écht als qualitytime met mijn dochter."
"In je up voor De Nachtwacht staan was werkelijk fenomenaal"
Declan: "Op zaterdag waren we in het Stedelijk museum met het hele gezin. Er waren TV’s, robots, het was ontspannen, en de kinderen vonden het geweldig. Dit is een eenmalige ervaring, iets wat we nooit meer meemaken". Het gezin besloot op zondag ook naar Het Rijksmuseum te gaan. Declan: "In je up voor De Nachtwacht staan was fenomenaal. Tijdens de lockdown bleek overigens ook het Museumplein een nieuwe ervaring. Het was praktisch onze tuin. De kinderen konden gratis terecht in de Moco tuin met grote sculpturen waar ze heerlijk konden spelen. En op het plein zelf konden ze werkelijk overal fietsen. Veel families picknickten er overdag. De kinderen speelden in het water waar normaal gesproken de ijsbaan is. In alle eerlijkheid; de laatste maanden waren vreemd maar ook warmer dan normaal. Mensen hadden meer contact met elkaar en ik voelde meer saamhorigheid."
De horeca wordt eveneens op een nieuwe manier beleefd. Christa van der Pal (56), woonachtig in Oud-West was voor de lockdown een vaste klant van de Seafoodbar in de van Baerlestraat. Christa: "Die laatste dag toen de horeca moest sluiten hebben we er nog even lekker gegeten. Maar eigenlijk was het meetreuren met een glimlach. We verlieten tegelijkertijd met het personeel het pand. Tijdens de lockdown haalden we regelmatig een take-away. Toen we hoorden dat we weer mochten komen, hebben we meteen online gereserveerd. We werden hartelijk verwelkomd en zaten buiten op het terras, wel achter een schot, maar heerlijk na weken op ons eigen balkon. Voor ons was het een feestelijk weerzien met de mensen, om terug te kijken op en te praten over hoe ze het hebben overleefd. We waren oprecht blij om er weer te zijn en het eten was lekkerder dan ooit. De gastvrouw stelde ons een paar verplichte vragen over onze gezondheid, maar dat ervoeren we als nuttig. Ook binnen zagen we dat de tafels ruimtelijk zijn opgezet en dat er handpompjes gel staan zodat het veilig is er te zitten. Tot in de late uurtjes hebben we heerlijk wijn gedronken. Ik ondersteun graag mijn eigen eet-adresjes, ze hebben ons keihard nodig."
Plek ontdekt waar Van Gogh zijn laatste meesterwerk Boomwortels maakte
Op 28 juli 2020 is in Auvers-sur-Oise op ceremoniële wijze de plek onthuld waar Vincent van Gogh 130 jaar geleden zijn laatste meesterwerk Boomwortels (1890) schilderde, vlak voordat hij zelfmoord pleegde. Dit gebeurde in aanwezigheid van Emilie Gordenker, algemeen directeur van het Van Gogh Museum in Amsterdam, en Willem van Gogh, achterkleinzoon van Vincents broer Theo.
Het laatste schilderij van Van Gogh: Boomwortels. Vincent van Gogh, Auvers-sur-Oise, 27 juli 2020, Collectie: Van Gogh Museum (Vincent van Gogh Stichting)
De ontdekking van de exacte locatie waar Vincent van Gogh zijn laatste schilderij Boomwortels schilderde werd gedaan door Wouter van der Veen, wetenschappelijk directeur van L’Institut Van Gogh in
Auvers-sur-Oise. Van der Veen vond een ansichtkaart uit 1900-1910 waarop onder andere een met boomstammen en wortels begroeide heuvelrand stond afgebeeld. Hij heeft zijn vondst in een voor de gelegenheid geschreven boek, Attacked at the Roots, uiteengezet en gedocumenteerd. Het schilderij Boomwortels bevindt zich in de collectie van het Van Gogh Museum Amsterdam.
Zeer waarschijnlijk
Vrijwel onmiddellijk legde Van der Veen zijn vondst voor aan senior onderzoekers Louis van Tilborgh en Teio Meedendorp van het Van Gogh Museum. De gegevens werden vervolgens doorgegeven aan Bert Maes, dendroloog en specialist historische bossen. Op basis van Van Goghs werkwijze en de vergelijking tussen schilderij, ansichtkaart en huidige staat van de heuvelrand trekken de experts de conclusie dat het 'zeer waarschijnlijk' om de juiste plek gaat.
Wouter van der Veen: "Alles wat in dit enigmatisch schilderij te zien is vindt een verklaring aan de hand van wat op de ansichtkaart en ter plekke kan worden geconstateerd: de vorm van de heuvelrand, de wortels, hun onderlinge verhoudingen, de samenstelling van de grond en de aanwezigheid van een steile kalksteenwal. De locatie komt tevens overeen met Van Goghs gewoonte om motieven uit zijn directe omgeving vast te leggen. Het zonlicht dat Van Gogh schilderde geeft aan dat de laatste penseelstreken aan het einde van de middag zijn aangebracht, hetgeen informatie verschaft over de indeling van deze dramatische dag, die eindigde met zijn fatale zelfverwonding."
Ansichtkaart ‘rue Daubigny, Auvers-sur-Oise’ met daar overheen het schilderij ‘Boomwortels’ (1890) van Van Gogh, ©arthénon
Teio Meedendorp: "De voorgestelde locatie maakt een erg goede kans in onze ogen; een mooie vondst. De begroeiing op het postkaartje vertoont bij nadere beschouwing zeer opmerkelijke overeenkomsten met de wortelvormen op Van Goghs schilderij. Dat het zijn laatste werk is, maakt het nog iets uitzonderlijker, dramatischer zo men wil. In een omgeving die Van Gogh met diverse andere werken reeds had gedocumenteerd. Hij moet er vaak langs zijn gelopen op weg naar de uitgestrekte velden achter het kasteel van Auvers, waar hij ook juist in die laatste week meermaals schilderde en uiteindelijk de hand aan zichzelf sloeg."
Ontroerende ervaring
In mei 2020, direct na de Franse lockdown als gevolg van de corona-crisis, kon Wouter van der Veen ter plekke gaan kijken om zijn hypothese van enkele maanden eerder te verifiëren. De locatie bevindt zich op 150 meter van Auberge Ravoux, de herberg in Auvers-sur-Oise waar Van Gogh de laatste 70 dagen van zijn leven verbleef. Spectaculair is het gegeven dat de grootste boomstronk uit het laatste motief van de schilder nog aanwezig en herkenbaar is.
In samenwerking met de lokale autoriteiten heeft L'Institut van Gogh ter bescherming van de restanten een houten structuur aangebracht, zodat het publiek de oorspronkelijke boomwortels op verantwoorde wijze kan bezichtigen. De mensen die jaarlijks in Auvers in de voetstappen van Vincent van Gogh komen treden, zullen een ontroerende ervaring kunnen toevoegen aan hun bezoek; ze kunnen op de exacte plek gaan staan waar van Goghs penselen voor het laatst het doek hebben geraakt.
Red. foto's Museumpleinshop (Paulus Potterstraat 1) en bezoeker Van Gogh Museum - Jan-Kees Steenman.