Film White Berry & Interview

Wat doe je als 17 jarig meisje met albinisme, om je geaccepteerd te voelen bij een nieuwe groep vriendinnen?

Grace (17) is als vijfjarig meisje met haar moeder en oudere broer uit Burundi gevlucht naar Rotterdam. Grace heeft albinisme, en albino hunters maakten in Burundi jacht op haar pigmentloze huid. Nu ze in haar examenjaar zit, moet ze alles op alles zetten om aan de verwachtingen van haar familie te voldoen. Wanneer ze Kya en haar vriendinnen ontmoet, opent zich een nieuwe wereld. In Kya en haar entourage ziet Grace de belichaming van haar Afrikaanse identiteit, maar meer nog van de persoon die Grace zou willen zijn; krachtig, zelfverzekerd en trots. Ze zet alles op alles om onderdeel te worden van de groep. Maar hoe doe je dat, als je zelfbeeld door jarenlange uitsluiting zo negatief is geworden?

White Berry, een film van regisseur Sia Hermanides inclusief interview
White Berry, een film van regisseur Sia Hermanides inclusief interview

Interview met regisseur Sia Hermanides

Na haar Bachelor Media en Cultuur aan de UvA en enkele maanden lesgeven in Tanzania, studeerde Hermanides in 2010 cum laude af aan de HKU in de richting scenario en regie fictie. In 2016 schreef en regisseerde ze de TV-serie 'Voetbalmeisjes', welke genomineerd werd voor de Prix Genève en de Cinekid Kinderkast Jury award won. In 2019 regisseerde ze de serie 'Papadag' en de midlength film 'Afua'. De afgelopen twee jaar schreef en regisseerde ze seizoen 1 en 2 van de populaire martial arts TV-serie 'Ninja Nanny'. 'White Berry' is haar speelfilmdebuut, en deels gebaseerd op eigen ervaringen van hoofdrolspeelster Latifa Mwazi.

Wat heeft je het meest geraakt toen je de film aan het maken was?

Latifa Mwazi, het meisje dat de hoofdrol speelt in de film en hoe ze zich vol overgave in de rol heeft gestort. Het verhaal kwam soms zo dichtbij haar eigen ervaring en ontwikkeling, dat ik me haast schuldig voelde dat we in de film terug moesten naar die pijn. Vroeger schaamde ze zich, net als Grace, voor haar uiterlijk. Ze vond zichzelf niet mooi en voelde zich overal een buitenbeentje. Na een scene waar ze naar zichzelf in de spiegel moest kijken vol zelfhaat, schoot ze vol. Dat waren momenten waarop ik als regisseur dacht: wauw, kippenvel! Die blik, het moment. Het raakte me enorm. En tegelijkertijd op menselijk, emotioneel niveau voelde het niet goed om haar terug te brengen naar die donkere gevoelens. Gelukkig was Ilse Ott, tevens co-schrijver van de film, altijd aanwezig voor Latifa als haar steun en toeverlaat. Daar kon ze terecht om rust te nemen of zich te herpakken na een moeilijke scene.

Wat wil je met deze film bereiken bij het grote publiek?

Met 'White Berry' wil ik de tot nu toe onzichtbare groep van mensen met albinisme, tonen op beeld via het verhaal van Grace. Tijdens mijn research ontdekte ik dat er maar weinig films gemaakt zijn over de ervaring van mensen met albinisme. En als er al films of beelden zijn, dan is dit louter negatief. Kinderen met albinisme die worden nagejaagd door albino hunters in Afrika, of leven in aparte compounds volledig afgesloten van de maatschappij. Hoofdrolspeelster Latifa worstelde in haar jeugd enorm met haar zelfbeeld. Ze zag niemand die op haar leek en voelde zich overal buiten staan. Het maakte haar erg onzeker en zoekende. Tot ze modellenwerk ging doen en mee ging spelen in deze film. Haar zelfvertrouwen groeide enorm. Jezelf gerepresenteerd zien op beeld kan heel veel uitmaken. Hoe 'anders' je ook bent dan de rest, ieder mens is uniek en mag er zijn. Dat is de universele boodschap die ik met deze film wil uitdragen.

Wat heb je er zelf van geleerd?

Behalve veel over Afrodance, jongerencultuur en rap, heb ik geleerd dat een goede film maken nauw samenhangt met slim omgaan met de begroting. Zeker in Nederland waar de budgetten zo laag zijn dat je bepaalde ambities moet intomen. Bij 'White Berry' hadden we bijvoorbeeld veel locaties en een gedeelte wat zich afspeelde in Parijs. Door de lange reistijd en de hoge transport- en verblijfkosten bleef er helaas minder tijd over op de draaidagen zelf. Dit vond ik jammer. Sommige scènes moesten er gehaaster worden 'opgeknald' dan ik vooraf had gehoopt. En tegen het einde van de draaiperiode was het budget echt op. Met hele minimale middelen hebben we toen een aantal belangrijke scènes gedraaid. Als ik vooraf nog scherper door het script was gegaan en het meer naar het budget had aangepast, had ik er nog meer uit kunnen halen. Een belangrijke les voor de volgende keer!

Filmcast: Latifa Mwazi, Emmanuel Ohene Boafo, Joyeuse Musabimana, Destiny Adopai, Nyarko Nyamekye, Rebecca Cizmeli, Diane Kagisye

Regisseur : Sia Hermanides

Genre : drama, coming of age

Duur :  89 minuten

Datum : 04-08-2022