Al geruime tijd ondergaat onze wereld een steeds opvallender soort van verschuiving. Dit is echter niet het soort dat door de natuur veroorzaakt wordt. Ondanks het daar wel op lijkt, heeft de mens hier echter een grote rol in. Dat hoort uiteraard niet zo door te gaan zoals het er nu aan toe gaat. In alle gevallen van het menselijke bestaan is het fijn als het goed gaat, en is het doel dit tenminste te behouden...

Vanzelfsprekend is het menselijke bestaan erop gericht, om dat wat minder goed is ook beter te laten worden. Tegenwoordig staat de wereld echter op zijn kop, en lijkt de mens niet altijd even overtuigd te zijn van de enorme scheefgroei. Evenals het feit dat er heel wat zal moeten veranderen om daar weer enigszins uit te kunnen geraken. Op mondiaal niveau is de vraag naar verbetering steeds groter. Deze vraag bereikt inmiddels een hoogtepunt waarvan de collectieve bijdrage eigenlijk niet meer kan uitblijven. 

In het collectieve bewustzijn gelooft men op zeker moment wel in een hoger plan en doel ter verbetering. Deze collectieve kracht kan de mens sterken in het gevoel daar deel van uit te mogen maken, en naar eigen draagkracht invulling aan te geven. Een goed begin start meestal al met kleine beetjes. Het grote kosmische plan is immers ingenieus in elkaar gestoken, en heeft als doel dat de juiste intenties met de juiste inspanning op de juiste plekken terecht komt. Wie hier echter heel goed op inzoomt kan in de huidige maatschappij precies het omgekeerde constateren.

De juiste intenties op de verkeerde plekken, en leidend tot ongewenste uitwerkingen. Een groot pijnpunt met een waarde van een dikke onvoldoende, dat ongetwijfeld een verandering van den lange, en zelfs veel te lange duur op kan leveren.

In ons leefklimaat behoort ongelijkheid, en ongebreideld machtsvertoon geen aandeel meer te hebben. Het empathische vermogen kan hier op zachte wijze in bijdragen. Zolang er echter veel te weinig vanuit deze empathische visie wordt gehandeld blijft het dilemma voortwoekeren. In theorie dreigt een dergelijke ontwikkeling dan ook de algemene staat van zijn te worden. Dat is geen fijne maar wel een interessante ontwikkeling, waar men in de moderne evolutie uiteraard niet in wil komen te verkeren. Het moet en kan dus zeker anders! 

Dat de gebruikelijke handelwijze niet meer past in de huidige tijdsgeest heeft zich met de zomerzonnewende ook duidelijk aangekondigd. De natuur en de mens lijkt daarbij compleet van slag. Maar als het eenmaal wordt aangedurfd een volledige ommekeer te maken, dan is dat mogelijk het begin van de goede start. Laat de teugels van de alles opeisende welvaart maar een beetje vieren…

Het stukje bij beetje loslaten van de overdadige overdaad is mogelijk een grote kans op een verfrissing. Een verandering die mens, dier en alle overige aardse factoren ten goede zal komen, en een prettiger leefklimaat zal stimuleren.

Namaste!