Cora van Nieuwenhuizen - Voorzitter Energie Nederland
Cora van Nieuwenhuizen is sinds 2021 voorzitter van de vereniging Energie-Nederland. In die rol vertegenwoordigt en behartigt ze de belangen van energiebedrijven in Nederland. Ze werkt samen met de leden aan een duurzame, betrouwbare en betaalbare energievoorziening. Voordat ze voorzitter werd, heeft ze in alle politieke bestuurslagen gewerkt. Zo startte ze haar politieke carrière in 1994 als gemeenteraadslid voor de VVD in Oisterwijk. Daarna werd Cora lid van Provinciale Staten van Noord-Brabant en tussen 2007 en 2010 gedeputeerde in diezelfde provincie. In 2010 werd ze gekozen als Tweede Kamerlid en in 2014 als lid van het Europees Parlement. Tenslotte was ze van 2017 t/m 2021 minister van Infrastructuur en Waterstaat.
Je bent voorzitter van Energie Nederland. Wat voor initiatief is dat precies?
Energie-Nederland is de branchevereniging die 90% van de markt voor energieleveranciers, producenten en handelaars in elektriciteit, gas en warmte in Nederland vertegenwoordigt. We zetten ons dagelijks in voor een duurzaam, betaalbaar en betrouwbaar energiesysteem. We hebben ruim 80 leden.
We hebben geen direct contact met eindverbruikers maar werken wel nauw samen met de organisaties die hen vertegenwoordigen zoals de Consumentenbond en de Vereniging Eigen Huis. Daarnaast hebben we ook intensief contact met andere brancheverenigingen op het gebied van energie zoals de NVDE, Holland Solar, NWEA en Netbeheer Nederland.
Is de prijsvorming rondom energielevering iets wat jullie bespreken met de leden?
Zeker is dat onderwerp van gesprek met onze leden, maar we hebben te maken met de grenzen van mededinging: we mogen geen concurrentiegevoelige informatie bezitten, delen of lezen aangezien dit de markt zou kunnen verstoren. Daarom is dat ook verboden. Als het gaat om eerlijke prijzen; daar oordeelt toezichthouder ACM over.
De energierekening bestaat naast de kosten voor elektriciteit en gas ook uit andere kosten dan de energie zelf; zoals kosten voor het netwerk van de netbeheerder en de energiebelasting en btw van de overheid. De laatste tijd is de energierekening vooral hoger geworden door stijgende netwerkkosten en een verhoging van de energiebelasting.
Hoe doet Nederland het met hernieuwbare energiebronnen?
Nederland doet het goed als het gaat om hernieuwbare bronnen voor elektriciteit. De basis is gelegd met het Energieakkoord uit 2013. Daarin is onder meer afgesproken om wind op zee fors op te schalen: op zee staat nu 4,5 GW (Gigawatt) aan vermogen, in 2030 al 21 GW en in 2050 wel 70 GW.
Uiteraard groeien wind op land, zon op land en zon op dak ook hard. Meer dan 25% van de huizen heeft zonnepanelen op dak. In 2030 zal ca. 80% van ons totale elektriciteitsgebruik hernieuwbaar
zijn. Uit de afspraken in het Energieakkoord blijkt dat je heldere, langjarig stabiele afspraken moet maken. Dan durven bedrijven en huishoudens ook echt te investeren.
Energie-Nederland ondersteunt bedrijven die actief zijn in hernieuwbare energie en doet dat zowel in Den Haag als in Brussel.
Hoe zien jullie de kortetermijndoelen van hernieuwbare bronnen worden gerealiseerd?
Hernieuwbare bronnen zijn de toekomst. Op dit moment zijn we echter nog grotendeels afhankelijk van fossiele brandstoffen, ondanks miljoenen zonnepanelen en duizenden windmolens.
We kunnen daar dus niet per direct mee stoppen. Het aanvragen van vergunningen, plannen en installeren van duurzame energie kost simpelweg veel tijd. We zetten in op de geleidelijke komst van meer hernieuwbare energie, bestaande uit elektriciteit, gas, en warmte, en een afname van de hoeveelheid fossiele brandstoffen.
We zien dat het aantal elektrische auto's groeit, net als het aantal zonnepanelen op daken en ook komen er steeds meer windparken. Maar, omdat de zon niet altijd schijnt en het ook wel eens windstil is, of soms tegelijk, zullen we dus ook in de toekomst nog alternatieve aanvullingen achter de hand moeten hebben.
Er is veel beleid dat prikkels de goede richting op geeft. Zo maakt EU-regelgeving bijvoorbeeld periodiek de toegestane uitstoot van nieuwe personenauto's lager. In 2019 was de norm 130 gram CO2/km, in 2021 95 gram CO2/km en uiteindelijk moet het nul zijn in 2035.
Wat doet Nederland aan het borgen van de leveringszekerheid van energie?
Nederland is na het sluiten van de gasvelden in Groningen importeur van gas geworden, net als de rest van Europa. Die afhankelijkheid doet iets met de geopolitieke verhoudingen. We zijn prijsnemer in plaats van prijszetter. Veel gas wordt nu bijvoorbeeld in vloeibaar gemaakte vorm, LNG, geïmporteerd uit landen als de VS en Qatar.
We kennen nu ook nieuwe afhankelijkheden in de beschikbaarheid van kritieke grondstoffen, waaronder lithium voor onze batterijen. Daarnaast levert China bijvoorbeeld het overgrote deel van onze zonnepanelen. We moeten dus opletten dat we niet steeds weer nieuwe afhankelijkheden creëren.
Zowel Nederland, als de EU zijn hier hard mee bezig door bijvoorbeeld een grotere focus op circulariteit te leggen, en met de Critical Raw Materials Act voldoende beschikbaarheid van kritieke grondstoffen te borgen.
Er werken vooral mannen in de energiesector. Hoe kijk je hiernaar vanuit vrouwelijk perspectief?
Ik kom gelukkig steeds vaker vrouwen tegen, maar het zijn er nog zeker niet genoeg! We kunnen jonge vrouwen en ook herintreders meer betrekken bij de energiesector door actiever te communiceren over de kansen die er liggen.
Juist in onze sector kan je meewerken aan één van de belangrijkste maatschappelijke opgaven van deze tijd: het verduurzamen van ons energiesysteem. Het is interessant en boeiend werk dat er heel
erg toe doet.
Ik wil ook graag aangeven dat het in de energietransitie echt niet alleen om technici en dergelijke gaat. Het gaat ook om vergunningverleners, ecologen, communicatie- en participatiemedewerkers
enzovoort. Zij zijn allemaal onmisbare schakels in de keten.
Gezien de tekorten aan mensen op dit moment en de grote uitdagingen waar we voor staan is het alle hens aan dek. Ik roep iedereen op zich eens op deze sector te oriënteren. Je zult warm ontvangen worden!