De IAO (ILO) Internationale Arbeidsorganisatie; 100 jaar
De Internationale Arbeidsorganisatie (IAO), oftewel International Labour Organization (ILO) bestaat 100 jaar. Het is opgericht door een verdrag tussen staten, en verbonden met de VN door een
overeenkomst met de Economische en Sociale Raad van de VN. Deze raad
gaat over het bevorderen van samenwerking op zowel economisch, alsmede op sociaal en humanitair gebied.
Saillant detail is dat de IAO is opgericht in 1919 uit de vredesonderhandelingen na de Eerste Wereldoorlog, en als agentschap van de toenmalige Volkerenbond veel ouder is dan de Verenigde Naties. Het ontving in 1969 de Nobelprijs voor de Vrede.
De IAO heeft als doel het bevorderen van het recht op werk, verbetering van de kans op én behoud van werk voor mannen en vrouwen, het invoeren en uitbouwen van sociale zekerheid, én het bevorderen van sociale dialoog tussen werkgevers, werknemers en overheid.
De IAO tracht dit te realiseren bij het aannemen van conventies en aanbevelingen, de verschillende doelstellingen in bindende normen vast te leggen.
Daarbij is iedere lidstaat niet alleen vertegenwoordigd door vertegenwoordigers van de regering, maar ook door werkgevers- en werknemersorganisaties. Voordat conventies en aanbevelingen van de IAO (ILO) bindend kunnen worden, moeten deze door de 187 lidstaten worden geratificeerd.
Resultaten uit het verleden, geen garantie...
Eén van de historisch gezien belangrijke resultaten is de verklaring rond fundamentele arbeidsrechten uit 1998. Bijna 90 procent van de lidstaten hadden hun handtekening gezet voor het geven van steun aan de vrijheid van vakorganisatie, het verbod op kinderarbeid en dwangarbeid. Ook de belofte om discriminatie op de werkvloer te bestrijden is een groot succes.
Maar resultaten uit het verleden bieden geen garantie voor het heden. Het is natuurlijk niet eenvoudig om tot een goede consensus te komen waarin werkgevers en werknemers hun eigen belangen nastreven. Zo heeft de IAO recent een rapport uitgebracht over de Toekomst van Werk. Daarin staat onder meer dat het onderscheid tussen werkenden met en zonder arbeidscontract zou moeten verdwijnen, en dat alle werkenden wereldwijd dezelfde bescherming verdienen. Maar werkgevers kunnen zich daarin niet klakkeloos vinden. Dit soort uitdagingen zie je ook terug op nationaal niveau in Nederland. Zoals discussie over zzp'ers en pensioenen.
Lieve Verboven over de visie en urgente missie van de ILO
Hello Radio interview met Lieve Verboven. Zij is directeur van de ILO vestiging in Brussel en vertegenwoordigt ILO in Europa en de BeNeLux.
Het rapport over de toekomst van werk
Het rapport over de Toekomst van Werk vraagt om noodzakelijke maatregelingen voor de uitdagingen die gepaard gaan met de ingrijpende veranderingen in de wereld van werk. Een greep uit de aanbevelingen:
- Een universele garantie voor werknemers met de bescherming van hun fundamentele rechten, een loon waarmee zij in hun levensonderhoud kunnen voorzien, een beperkte arbeidsduur en een veilige en gezonde werkplek
- Gegarandeerde sociale zekerheid vanaf de geboorte tot op hoge leeftijd, die voorziet in de behoeften van mensen gedurende hun levensloop
- Een universeel recht op levenslang leren dat mensen in staat stelt om vaardigheden aan te leren, zich te herscholen en bij te scholen
- Technologische veranderingen gaan beheren zodat ze waardig werk stimuleren, m.i.v. een internationaal systeem voor het bestuur van digitale arbeidsplatformen
- Meer investeringen in de zorg-, de groene en de rurale economie
- Een transformationele agenda voor gendergelijkheid, met meetbare vooruitgang
- Incentives voor bedrijven herbekijken zodat ze lange termijn investeringen aanmoedigen
Volgens het rapport zijn er veel kansen om de kwaliteit van (loop)banen te verbeteren, meer mogelijkheden om goede keuzes te kunnen maken, de veelbesproken genderkloof te dichten en de schade te repareren met betrekking tot ongelijkheid in de wereld.
A Quantum leap for equality: a better future of work for all
Een toekomst van werk waarin vrouwen niet langer achterlopen op mannen ligt binnen handbereik, maar dit zal een enorme sprong voorwaarts vergen, niet enkel kleine stappen. Dat stelt een nieuw
rapport van de Internationale Arbeidsorganisatie, ter gelegenheid van Internationale Vrouwendag op 8 maart 2019.
“We moeten dit gewoon waarmaken, en het rapport ‘A Quantum leap for gender equality: For a better future of work for all’ duidt de weg aan,” zei Manuela Tomei. Zij is Directeur Departement Arbeidsvoorwaarden en Gelijkheid van de Internationale Arbeidsorganisatie.
"A Quantum leap for gender equality:
For a better future of work for all"
Dit rapport is het sluitstuk van vijf jaar onderzoek in het kader van ‘Vrouwen op het werk’, een initiatief ter gelegenheid van het 100-jarig bestaan van de IAO.
Tijdens de afgelopen 27 jaar is het verschil in de tewerkstellingsgraad van mannen en vrouwen met minder dan twee procentpunten gedaald. In 2018 lag de kans dat vrouwen een job hebben 26 procentpunten lager dan voor mannen. Dit druist volledig in tegen de bevindingen uit een internationaal rapport van de IAO en Gallup in 2017. Dit ging over de voorkeuren t.a.v. de deelname van vrouwen aan betaald werk. 70% van de vrouwen verkozen toen om een job te hebben, en mannen waren het daarmee eens.
Motherhood employment penalty
Tussen 2005 en 2015 nam de kloof tussen het aandeel werkende vrouwen met kinderen jonger dan zes jaar, en vrouwen zonder jonge kinderen met 38% fors toe. Dit als gevolge van de zogenaamde ‘motherhood employment penalty’.
Vrouwen zijn "eenzaam" aan de top, en die situatie is tijdens de aflopen 30 jaar weinig veranderd. Minder dan één derde van de managers is vrouw, ondanks het feit dat vrouwen vaak hoger opgeleid zijn dan hun mannelijke collega’s. Het rapport stipt aan dat het opleidingsniveau niet de belangrijkste reden is voor een lagere tewerkstelling en een lager salaris.
Motherhood leadership penalty
Er bestaat ook een ‘motherhood leadership penalty’: slechts 25% van de managers met kinderen jonger dan 6 jaar zijn vrouwen. Hun aandeel stijgt tot 31% onder de managers die geen jonge kinderen hebben.
De loonkloof tussen mannen en vrouwen blijft stabiel en bedraagt gemiddeld 20% op internationaal niveau. Vrouwen ervaren een straf vanwege het moederschap, die zich doortrekt gedurende hun hele loopbaan, terwijl vaders net meer verdienen dan hun mannelijke collega’s zonder kinderen...
"Gelijke verdeling van onbetaald zorgwerk duurt meer dan 200 jaar"
Tomei; "Een aantal factoren hinderen de gelijkheid op het vlak van tewerkstelling en zorgtaken spelen hierin de grootste rol. In de afgelopen 20 jaar besteedden vrouwen amper minder tijd aan onbetaald zorgwerk en huishoudelijk werk, terwijl mannen hieraan slechts 8 minuten per dag meer gingen besteden. Op dit tempo zal er meer dan 200 jaar nodig zijn om tot een gelijke verdeling van onbetaald zorgwerk te komen."
Het rapport stipt de wetten en praktijken aan die deze dynamiek veranderen, ter bevordering van een meer gelijke verdeling van de zorg binnen het gezin, en tussen het gezin en de staat. "Wanneer mannen ook onbetaald zorgwerk op zich nemen, zien we meer vrouwen in leidinggevende functies, voegde Tomei toe.
Onderzoek Linkedin: weinig vrouwen lid in bèta/techniek
Het rapport bevat ook gegevens verzameld door online social netwerk LinkedIn uit vijf landen, over 22% van de werknemers wereldwijd, verspreid over drie regio’s. Uit deze gegevens blijkt dat vrouwen met digitale vaardigheden - een vereiste voor de meest gevraagde en best betaalde jobs in de zogeheten STEM-sectoren - slechts één derde tot een kwart van de LinkedIn-leden uitmaken die over dergelijke vaardigheden beschikken. Vrouwen klimmen wel sneller op naar directiefuncties, dit is meer dan een jaar eerder dan mannen.
Het rapport toont dat gendergelijkheid enkel bereikt kan worden door beleidswijzigingen en door actie te ondernemen op verschillende gebieden die elkaar versterken, evenals mogelijke maatregelen om de vooruitgang te meten. Een eerlijkere wereld van werk veronderstelt het recht op gelijke kansen, afwezigheid van discriminatie, geweld en pesten, en gelijk loon voor gelijk werk.
Het rapport pleit voor een toekomst van werk waarin iedereen meer kan zorgen, met tijd voor zorgtaken en een inclusief zorgbeleid, en dat ook jobs kan creëren.
De disrupties die aan het werk zijn, zoals; technologie, klimaatverandering en demografische veranderingen, noodzaken meer actie om vrouwen te ondersteunen tijdens hun loopbaan. Meer informatie op: ilo.org
© Images courtesy of ILO /IAO