Gastcolumn: wielrenster en meervoudig wereldkampioene Leontien van Moorsel
Leontien van Moorsel, zes keer sportvrouw van het jaar en verkozen tot de beste Nederlandse wielrenster aller tijden. Ze ontving de befaamde Fanny Blankers-Koen Trofee en heeft in 2000 en 2004 deelgenomen aan de Olympische Spelen. Daarin won ze 4 keer goud, 1 keer zilver en 1 keer brons. Ze heeft 9 wereldtitels, 1 werelduurrecord en 21 Nederlandse titels op haar naam staan. Daarbij won ze ook nog eens 2 keer de Tour de France voor Vrouwen en 1 keer de Ronde van Nederland. In het dagelijks leven is ze maatschappelijk betrokken met haar ‘Ladies Ride’ en ook door mensen te helpen met een eetstoornis. Dag van de Vrouwen vindt Leontien met recht een echte Power Vrouw!
"Nederlandse wielerploeg zet in op zes Olympische medailles in Rio"
Dit lees ik op de dag dat ik deze column schrijf. Geïnspireerd door de koptekst begin ik enthousiast, want het is mooi om te zien dat ons Oranje Team vol ambities is afgereisd naar de Braziliaanse hoofdstad. Reken maar dat Marianne, Anna, Kirsten, Laura, Theo, Jeffrey, Wout en Bauke maar één ding echt willen: presteren op de Spelen! En dat geldt ook voor al die andere toppers die ons land vertegenwoordigen.
Zelf nam ik in Sydney en Athene geen genoegen met een andere kleur dan goud.
De Olympische wedstrijden zorgen altijd voor net iets meer motivatie dan bij andere belangrijke koersen. Een kans maken op medailles met de befaamde vijf ringen er op, dat brengt bij elke sporter het beste naar boven!
De beleving tijdens de Spelen is anders. Je maakt meer mee van de successen en de teleurstellingen van je landgenoten, en je wordt gegrepen door de grootsheid van het evenement. Dat maakt een Olympisch toernooi ook moeilijker, want er gebeurt zoveel om je heen. Probeer dan maar de focus op je eigen prestatie te houden. Maar gelukkig heeft ons land veel sporters afgevaardigd die de Spelen al hebben meegemaakt. Of de druk kennen van bijvoorbeeld de Tour de France en een wereldkampioenschap.
Het afsluiten, focussen en alles in dienst laten staan voor het presteren op topniveau... Dit heeft mij hele mooie successen gebracht in het hoogst haalbare op sportgebied. Maar er was helaas ook een keerzijde van tegenslag en moeilijkheden. Op een gegeven moment werd ik zelf mijn grootste tegenstander. Ik ging namelijk extreem afvallen om nóg beter te kunnen presteren. Dat bracht mij letterlijk en figuurlijk aan de rand van de afgrond.
Ik leed aan een nare eetstoornis en die ziekte holde mij zowel lichamelijk als geestelijk uit. Hoewel ik in de sport zeer succesvol werd, was ik eigenlijk ongelukkig en dat kan nooit de bedoeling zijn.
Deze ervaring heeft ertoe geleid dat ik jonge mensen met een eetstoornis wilde gaan helpen. Nadat ik in 2005 was gestopt als wielrenster, ben ik met hulp van heel veel mensen uit mijn directe omgeving van start gegaan. Samen met hen en een groot netwerk van bedrijven en organisaties hebben we het Leontienhuis kunnen openen. Dit is een prachtig gerestaureerde boerderij in de gemeente Zuidplas, waar we mensen met een eetstoornis coachen, begeleiden en motiveren in de strijd tegen deze ziekte. De dag dat Koningin Maxima het Leontienhuis vorig jaar opende, was één van de mooiste uit mijn leven.
De sport geeft mij nog steeds veel plezier. Zoals onlangs met het volgen van de Tour de France en nu ook door te genieten van Nederlanders die het goed doen in Rio. En uiteraard ook actief, al loop ik tegenwoordig liever hard dan dat ik moet afzien op de racefiets. Het blijft heerlijk om lekker bezig te zijn. Ik voel mij daardoor gezonder en gelukkiger, en dat gevoel probeer ik ook over te dragen op anderen.
Dat doe ik onder meer met een eigen merk betaalbare sportkleding en ook met de jaarlijkse ‘Leontien Ladies Ride’. Afgelopen juli vond deze plaats in Hardenberg en gaat in september eveneens van start in Rotterdam. Ik ben echt supertrots als ik lachende gezichten zie van duizenden dames die een leuke dag hebben op de fiets!