Interview damesteam Kijani voor de wedstrijd
Ik sta hier bij het triatlonteam van Kijani. Jullie zijn bij de eerste wedstrijd van het eredivisieseizoen 3e geworden. Dat is dus het podium. Vandaag de tweede wedstrijd en tevens het NK over de Olympische afstand (1,5 km zwemmen, 40 km fietsen en 10 km lopen). Daar doet Jurina zie ik ook individueel aan mee, en hier heb ik dan het hele team. Inge Heus, hoe sta je ervoor vandaag?
Dat weet ik niet zo goed. Het is mijn eerste wedstrijd individueel dit jaar en dan is het altijd lastig om in te schatten hoe goed je in vorm bent. In de winter heb ik wat problemen gehad... maar ja, ik ga er vandaag wat moois van maken en meer dan je best kun je niet doen.
Vandaag wordt er geen gebruik gemaakt van een wetsuit, ben je daar blij mee?
Eerlijk gezegd ben ik daar inderdaad wel blij mee. Veel andere triatleten hebben voordeel bij een wetsuit, maar ik presteer juist beter zonder wetsuit.
Trudy, stel je even voor...
Ik ben Trudy Veenstra en kom uit Zuidveen, dat ligt in Friesland. Dit is het derde seizoen dat ik start voor Kijani.
Was je in Arnhem ook van de partij?
Ja, dat klopt. Gelukkig wel…
Wat vind jij er van dat er geen gebruik wordt gemaakt van een wetsuit?
Dat maakt mij niet zo heel veel uit. Het is wat het is, dus voor iedereen wordt het presteren onder dezelfde omstandigheden.
Aan jullie allemaal, wat is voor vandaag de team tactiek?
Die bewaren we nog even, haha…
met wie heb ik hier het genoegen?
Ik ben Tanya ten Velden start voor het tweede seizoen bij het Kijani team.
Ja, we hebben vorig jaar in een sprint triathlon in maarssen bijna naast elkaar gezwommen. hoe is het zwemmen voor jou zonder wetsuit?
Ik denk dat dit voor mij niet veel uitmaakt en iedereen heeft nu een snelle wissel van het zwemmen naar de fiets.
Jullie zien er allemaal stralend uit, glimmende oogjes en heel veel zin, hoe sta jij er voor vandaag?
Ik ben Jurina de Vries en start individueel. Natuurlijk zal ik het team helpen waar dat kan, maar ga uiteraard ook voor een eigen prestatie. Ik voel mij goed, alleen het is wel jammer dat het deze keer zonder wetsuit is. Ik heb namelijk een heel goed wetsuit tot mijn beschikking. Hoe dan ook, ik ga gewoon mijn uiterste best doen.
Triathlon is ooit begonnen op Hawaï en daar is het water te warm voor wetsuits. dus nu moet ook Andrea jochems er aan geloven…
Ja, ik ga ook zonder wetsuit zwemmen, haha…Keihard! En nog harder fietsen. Dat iedereen hier heel hard gaat lopen en wij gaan winnen…
Dan heb ik hier dus gewoon een Nederlandse kampioene naast mij staan!
Ja…haha
Kijk dat is de spirit. Dan heb ik hier nog de teammanager staan. Marc van der Kort, kom er even bij. Een enthousiaste en inspirerende teambegeleider. Hoe zie jij het vandaag?
Ik zie het wel rooskleurig, lekker zonder pak zwemmen is namelijk in ons voordeel. Bovendien hebben we hele goede lopers. Ik denk dat de wedstrijd met het lopen zal worden beslist.
Het is een NK met stayeren, dat betekent dat de deelnemers in ‘elkaars wiel’ mogen fietsen. Dus de goede lopers kunnen als ze goed uit het water komen, gebruik maken van de luwte van andere fietsers. Zo kunnen ze hun krachten sparen en uiteindelijk ‘knallen’ met lopen. We zullen het zien. Ik wens jullie veel succes!
Dank je wel Marijke!
Column Ingrid van Lubek
Ingrid van Lubek, voormalig Olympisch triatlete en moeder van twee kinderen. Ze is opgegroeid op Texel en is meer dan 10 keer Nederlands kampioen geworden op verschillende triathlon disciplines. Ook heeft Ingrid goud, zilver en brons behaald op drie EK's, en is ze tevens uitgeroepen tot Sportvrouw van het Jaar 2008.
Tegenwoordig is ze fysiotherapeut bij Fysiopeople en Veerkracht-zorg. Ze is nog steeds actief in de sport bij triteam Kijani, een opleidingsteam voor de eredivisie van Triathlon. In deze column blikt ze terug op haar deelname in Sydney en met de sfeer van toen, de reünie, de spelen van Rio en nieuw talent.
Plus Lees meer
Interview damesteam de Dolfijn na de wedstrijd
De 2e eredivisie wedstrijd en het nk zit er op voor vandaag. onze laatste atlete iris komt er ook aanlopen zie ik in de verte. Er zijn 4 dames gestart voor het team en omdat het ook een nk is voor individuele triatleten konden er nog 3 extra starten. Het was een mooie race zonder wetsuit omdat het water warm was, dus ik ben heel benieuwd naar de ervaringen van dolfijn. Tracy, was je tevreden over je race vandaag?
It was very challenging for me today. When I started in the water I knew this is going to be tough. I felt good at the bike, so it was frustrating getting stuck between the first pack and the second pack. Then I ended up just having to wait for the second pack and ride with them. After that it was literally running for survival. I don’t know where my legs were, lol. I think somewhere in Amsterdam but they weren’t here today. Anyway it was fun, it is always fun.
Ik heb het gezien, je fietste alleen en dan op dit parcours met een lang stuk harde tegenwind is dat zwaar. je deed het heel slim om op de groep te wachten en dan je krachten toch te sparen voor het lopen. Judy, zonder wetsuit op zich is dat geen probleem voor jou. dat vind je fijn, maar was je wel tevreden over de race?
Na de start zagen we dat de groep voor ons een afstand creëerde. Dat was moeilijk, we wisten niet hoe we er in zaten. Ik had Lucienne bij me dus dat zat goed, want dan konden we in ieder geval samen fietsen. Het viel uiteindelijk wel mee en ik zag dat de groep achter ons heel groot was en die reed uiteindelijk op ons in. Zo hebben we lekker verder kunnen koersen met die grote groep. Daarna kwam het lopen en dat doe je toch altijd individueel. Voor mij kwam dat gunstig uit, want ik had prima benen.
Kijk dat is mooi, Het samenwerken in de groep. Ik weet van andere wedstrijden waarbij ik zelf meedeed dat het weleens te wensen overliet. Moest je nog ‘wegkapitein’ spelen of regelde dat zichzelf?
Nou er was wel een kapitein nodig. Ik merk aan mijzelf dat ik dit aan anderen overlaat omdat het zo’n grote groep is. Het is jammer dat ze niet met elkaar rijden, want je kunt dan nog zoveel tijd winnen. Je weet zelf ook hoe het is, het zijn altijd dezelfde die op kop rijden. Maar er werd wel gang gemaakt.
Dat klopt inderdaad, want jullie verloren geen terrein meer. Toch valt er nog wel wat winst te halen. Dieuwertje, vond jij het jammer dat het zonder wetsuit was of maakt dat tegenwoordig voor jou ook niet meer uit?
Voor mij maakt het toch wel uit, ik vond het een beetje koud. Vooral in het begin moest ik best lang wachten in het water. En mentaal ook, dat je van tevoren denkt; "oh nee, het is zonder wetsuit"! Maar uiteindelijk heeft iedereen er mee te maken.
Ik denk dat je technisch en tactisch goed hebt gefietst doordat je je niet hebt laten verleiden om steeds op kop te rijden. In het begin dacht ik oei, ze doet erg veel werk. Maar later viel dat volgens mij wel mee in jouw groep…
Ja, er werd goed afgewisseld. We zaten een tijdje in een groep van vijf, waarvan er maar vier afwisselend op kop reden. De groep groeide naar zeven tot acht, waarvan toch nog steeds dezelfde vier het kopwerk deden. Het is wel jammer dat de competitie dan met je mee 'vaart'. Maar uiteindelijk was ik met het lopen meteen weg bij die groep, dus dat was wel fijn. Het was een leuke wedstrijd.
Ik denk dat je van die groep meteen iedereen achter je liet, en dat je ook nog heel veel van de grote groep daarvoor hebt ingehaald. Dus uiteindelijk heel mooi voor het team en deze prestatie. Neiske, top uit het water maar dan eveneens net weer alleen komen te zitten, waar kwam dat door?
Mijn wissel was echt superslecht. Ik had mijn zonnebril opgedaan, maar mijn helm ging niet dicht! Dus dat had ik verkeerd aangepakt. Maar ik was wel weer blij met het zwemmen. De volgende keer moet ik dus heel goed kijken hoe ik dat ga doen met mijn helm, want dat was mijn eigen fout. Ik heb uiteindelijk wel samen kunnen fietsen met Danne, vanaf de derde ronde ongeveer. De eerste twee ronden had ik nodig om bij haar te komen. Dus gelukkig konden we samen fietsen, maar het lopen was wel heel zwaar. Ik wist dat ik met het zwemmen en fietsen vooraan moest liggen om een goede uitslag te hebben. Maar helaas, ik werd veel ingehaald met lopen. Dat viel een beetje tegen...
We weten waar het door komt en je weet ook waaraan je kunt werken. dat het nu de goede kant op gaat biedt perspectief, zeker met zo’n sterk zwem- en fietsonderdeel, dus in ieder geval gefeliciteerd. En dan gaan we naar de dames individueel. Hoe was het Iris?
Het was echt een superleuke ervaring. Ik was met het zwemmen als laatste uit het water gekomen. Gelukkig had ik wel hulp van andere meisjes en dat is heel fijn want als je alleen komt te fietsen is het gauw gedaan. We hebben met zijn drieën toch mooi kunnen fietsen. Alleen was Anne-Wil gevallen en dan moet je in een split second bedenken wat verder te gaan doen. Ik heb toen op Anne-Wil gewacht en we hebben samen verder gefietst. Dus het fietsen was een beetje hectisch, maar daarna als ik ga lopen komt het altijd wel goed. En dat is ook gebleken. Voor Anne-Wil was het heel jammer want zij kan juist superhard fietsen.
Die valpartij had ik gemist. Anne-wil wat is er precies gebeurd met het fietsen?
Ik had een beetje een pechdag vandaag. Waarschijnlijk ben ik met een pedaal op de grond gekomen bij een u-turn, en gleed ik over het asfalt. Maar ik ben wel snel weer op de fiets geklommen en naar Iris gefietst. We konden samen draaien maar ik merkte dat mijn rem of iets anders aanliep, want het trapte heel zwaar. Dus weer van mijn fiets af om de remmen te stellen, alleen volgens mij zit er een slag in mijn wiel. Uiteindelijk weer op mijn fiets geklommen voor nog een ronde en toen kwam het loopgedeelte. Het was een flinke uitdaging vandaag, maar toch wel heel leuk.